Başlamak benim için hala yeni sayılabilecek bir durum. Durma halinden eyleme geçmek. Karantina öncesinde akış bana başlamak için ya da başlama hissi için bir komut vermiyordu. Herşey kendiliğinden başlıyor bitiyor ya da devam ediyordu sanki. Oysa artık hiç bir eylem akışında değil. Evet bu artık akışta olan değil durgun bir su.

Balkon benim için başlangıç motivasyonu oldu son iki aydır. Görevini tamamlayan biri için bir ödül. İçinde olanlar belki iki aydır pek değişmedi ama hala takibe değer çekiciliğini koruyor. Evin dışında bir yer burası. çıkıp gitmişim gibi bir his veriyor burda oturduğum zamanlar.

Karşımda duran ıhlamur ağacı iki ay önceki kuru dallarından fışkıran yapraklarıyla sokakta görebileceğim herşeyin önüne geçti. artık sadece yaprakların arasından seçebildiğim serçeler görüyorum.

Ihlamur çiçek açınca güzel kokar. Söyleyeceklerim bu kadar.